koniaku

Look at other dictionaries:

• pan — 1. Być panem położenia, sytuacji «być osobą, od której w danej chwili coś zależy»: Jagiełło doskonale rozumiał, że te dwie wielkie, niesłychanie bogate republiki kupieckie stanowią szczebel do ostatecznego zwycięstwa na wschodzie. Kto nimi… …   Słownik frazeologiczny

• pęknąć — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… …   Słownik frazeologiczny

• pękać — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… …   Słownik frazeologiczny

• armaniak — m III, D. u, N. armaniakkiem; lm M. armaniakki «francuski napój alkoholowy otrzymywany przez destylację wina, podobny do koniaku» Kieliszek armaniaku. Wypił dwa armaniaki. ‹Armagnac, dawna prowincja fr. (Gaskonia, obecnie departament Gers),… …   Słownik języka polskiego

• mazagran — m IV, D. u, Ms. mazagrannie; lm M. y «alkoholowy napój chłodzący przyrządzany z kawy z cukrem, z dodatkiem koniaku lub rumu, podawany z lodem» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• naparstek — m III, D. naparstektka, N. naparstektkiem; lm M. naparstektki «niewielki stożkowaty ochraniacz nakładany na palec, z metalu lub jakiejś masy, używany przez osoby szyjące ręcznie, aby uchronić palec przed ukłuciami igły» Naparstek krawiecki.… …   Słownik języka polskiego

• setka — ż III, CMs. setkatce; lm D. setkatek 1. «zbiór stu jednostek, ogół stu osób lub przedmiotów; liczba 100» Setka książek, łopat. Setka uczniów, żołnierzy. Dodawać, odejmować setkami. ◊ Setki, całe setki czegoś; setki razy, setki tysięcy «bardzo… …   Słownik języka polskiego

• winiak — m III, D. u, N. winiakkiem; lm M. i «wódka wytrawna o mocy około 40%, otrzymywana przez destylację surowego spirytusu gronowego, który się poddaje leżakowaniu w beczkach dębowych; rodzaj koniaku» …   Słownik języka polskiego

• wygolić — dk VIa, wygolićlę, wygolićlisz, wygolićgol a. wygolićgól, wygolićlił, wygolićlony wygalać ndk I, wygolićam, wygolićasz, wygolićają, wygolićaj, wygolićał, wygolićany 1. «usunąć włosy, zarost (brzytwą, żyletką, maszynką elektryczną)» Wygolić gładko …   Słownik języka polskiego

• banderola — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. banderolali || banderolaol {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} papierowa naklejka (zwykle opaska) na przedmiotach będąca znakiem ich oryginalności lub dowodem opłacenia podatku… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień